Zaandijk Woont! Jacob Honigstraat 6

Door: Onze verslagdoener

‘In daaldersk plakje’ staat er op een tuinposter in hun achtertuin. “Het is Fries en wordt meestal vertaald als ‘heerlijk plekje’, maar het is meer en anders dan dat. Er is eigenlijk geen goed Nederlands woord voor,” aldus geboren Friezin Gabriëlle Boltjes (28). Zij woont sinds 2020 samen met Clenn Keizer, 35 jaar en Zaankanter, in een compleet gerenoveerde jaren ’30-woning in Oud Rooswijk, op nummer 6 in (voluit) de Jacob Honigjanzoonjuniorstraat*. Ik spreek hen aan het einde van Gabriëlles laatste werkdag bij de ABN AMRO. Haar bolle buikje verraadt de blije reden: in augustus verwachten zij hun eerste kindje.

Clenn: “Het huis was bijna aan onze neus voorbij gegaan, want de aanmeldtermijn voor de kopersbezichtiging was al verstreken. We hadden de woning al aan de buitenkant bekeken en wilden er toch nog vol voor gaan bij de verkoper en makelaar. We vonden het helemaal ‘ús daaldersk plakje’. Met de nodige bluf is het ons toen gelukt om alsnog een plek op de makelaarslijst te bemachtigen.  De rondgang door de woning versterkte bij ons het gevoel dat dit ons thuis was. En ik hoefde er, met mijn twee linker handen, niets aan te verbouwen. Met inmiddels de nodige ervaring op het gebied van huizen kopen en overbieden, kwamen we na een paar zenuwslopende weken als superblije ‘winnaars’ uit de bus.“

“Daar kwam nog een familiedingetje bij”, vult Gabriëlle lachend aan. “Clenn had een huis op de Zuiddijk in Zaandam en ik woonde in Amsterdam en we waren al een tijdje op zoek naar eensgezinswoning in de Zaanstreek. Hij is opgegroeid in Rooswijk en zijn grootouders, ouders en jongere broer Lex wonen in Rooswijk. Je snapt het al, Clenn wilde natuurlijk het liefst terug naar ‘zijn’ Rooswijk . Dat is ons gelukt, en de familie Keizer is weer compleet! ‘Klef’ noemen jullie dat hier, geloof ik. Ik vind het heerlijk en ben trots op zo’n warm nest.”

Gabriëlle is van Friese komaf. “Ik ben opgegroeid in Ternaard, een klein ‘ons-kent-ons-dorpje’ in het noorden van Friesland. Het is vooral bekend van het wadlopen naar Ameland. Ik ben de jongste uit het gezin Boltjes. Met mijn drie broers en drie zussen heb ik daar een heerlijke en onbevangen jeugd gehad. Na de basisschool in Ternaard ben ik een opleiding gaan volgen aan de Hotelschool in Leeuwarden. Met een diploma op zak kon ik als cruise manager aan de slag bij de Holland America Line. Dat was voor een jonge vrouw een heel avontuurlijk leven, vanuit het kleine en veilige Friesland naar landen als Australië en Nieuw Zeeland. In het begin vond ik het reizen en verblijven aan de andere kant van de wereld prachtig, maar na verloop van tijd verlangde ik toch meer en meer terug naar het ‘kleine en knusse’ en naar een Kerstfeest in de winter. Weer terug in Nederland koos ik in 2016 voor een baan in het ‘bankwezen’ bij de ABN AMRO. Na een korte periode bij een andere bank, werk ik nu als business consultant afwisselend thuis en op kantoor bij ABN AMRO Hypotheken in Amersfoort. Of er veel verschil zit in het werk van een cruise manager op de HAL en een business consultant bij een bank. Nee hoor, het ging en gaat mij altijd om dé tevreden klant.”

Gabriëlle en Clenn zijn beiden enorm liefhebber van brassbandmuziek en hebben in verschillende brassbands op hoog niveau ‘getoeterd’, zoals ze het zelf noemen. Nu toeteren zij elk in een eigen orkest: hij speelt op althoorn bij Backum Brass in Castricum en zij op cornet in de Brassband Schoonhoven.
Tijdens de Nederlandse Brassband Kampioenschappen in Utrecht komen zij elkaar voor het eerst tegen. Althans, Gabriëlle ziet in de pauze van het kampioenschap een leuke, aantrekkelijke jongeman in de foyer. Daar lijkt het bij te blijven. “Ik zag ‘m maanden later weer bij toeval in Castricum. Ik was namelijk lid geworden van Backum Brass, zonder te weten dat Clenn daar toeterde. Ik ben op onze eerste repetitieavond meteen op hem afgestapt en we hebben gezellig zitten te babbelen. Hij was in het begin helemaal niet zo happig, maar ik ben een volhoudster en na een paar dates viel gelukkig het kwartje bij hem. En van het een kwam het ander. Hij was overigens niet eens die jongeman uit Utrecht, zo bleek later. Clenn had daar helemaal niet getoeterd.”

Op 4-jarige leeftijd verhuist de kleine Clenn van Zaandam naar Rooswijk en komt terecht op basisschool De Zoeker. “Rooswijk Noord was nog niet afgebouwd en het schooltje stond op een eiland, omgeven door ‘wildernis’. Leren was niet zo aan mij besteed. Ik wilde spelen en het was daar voor mij een waar speel-, klim- en klauterparadijs. En de hele dag voetballen. Eerst bij ZVV Zaandijk en later bij KFC. Meester Dick van der Geer heeft er persoonlijk voor gezorgd dat ik met een voldoende rapport naar de sportopleiding aan het ROC in Amsterdam kon, want ik wilde gymmeester worden. Helaas bleek het gymleraarschap mij geen voldoening te geven en heb mij via de PABO omgeschoold tot basisschoolmeester. Mijn eerste school was de Herman Gorter in Zaandam. Vorig jaar ben ik verhuisd naar OBS De Dorpsakker in Assendelft en geef ik met veel plezier les aan 29 ‘kanjers’ van groep 8. We zijn op dit moment bezig met de repetities voor de eindmusical en dat wordt een groot succes, verwacht ik. Na de uitvoering hebben we een slaapfeestje en daarna nemen de kinderen afscheid van hun basisschooltijd. Ik probeer dat luchtig te houden, maar het is voor mij en de kinderen best wel een momentje. De musical gaat trouwens over een zwerver die met zijn magische trompetspel ruzies kan sussen. Hoe de musical heet? Betoeterd! ”

Na ons gesprek bedenk ik mij ‘wat als..?’. Zal het leven dan toch niet zo maakbaar zijn en bestaan uit louter toevalligheden?

*) Jacob Honig Janszoon Jr (1816-1870) was telg van de vermaarde papiermakersdynastie Honig uit Zaandijk, die zeven generaties lang papier produceerde. Het Honig-papier werd eeuwenlang gefabriceerd in tal van papiermolens, waar onder Het Fortuyn. Op het wereldberoemde echt witte papier zijn de eerste exemplaren gedrukt van de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring en het eerste Poolse papiergeld. Toen de stoommachine in opkomst raakte, hield de firma vast aan de ambachtelijke manier van werken met molens. Een dure inschattingsfout. In 1854 ging het bedrijf failliet. Jacob zag de bui al hangen, want al voor het einde was bij begonnen met een assurantiebedrijf. Daarnaast was hij makelaar en later enkele jaren burgemeester van Zaandijk. Met zijn derde echtgenote Neeltje Mulder en hun vijf kinderen woonde hij in koopmanshuis D’Mol, dat in 1970 naar de Zaanse Schans werd verplaatst.
Als kind van zijn tijd wilde Honig de karakteristieke Zaanse historie documenteren, voordat deze volledig teloor zou gaan. Hij legde een belangrijke en omvangrijke verzameling ‘Zaanlandia’ aan: boeken, prenten, schilderijen en voorwerpen die de Zaanse ‘oudheden en merkwaardigheden’ documenteerden. Een deel van zijn historische nalatenschap is te zien in het Honig Breethuis aan de Lagedijk.